دانلود تحقیق درمورد سيستم عامل مديريت

0 7.2k

لینک کوتاه https://daftaroketab-comfilekadehravayat.pdf-doc.ir/p/15377e7 |

با دانلود تحقیق در مورد سيستم عامل مديريت در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق سيستم عامل مديريت را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق سيستم عامل مديريت ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:تحقیق در مورد سيستم عامل مديريت

فرمت فایل: word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:33 صفحه

قسمتی از فایل:

مقدمه :

تخصيص پردازنده هاي فيزيكي به فرايندها سبب اجراي فرايندها مي شود. اين تخصيص معمولاً مسألة پيچيده اي است كه توسط سيستم عامل مديريت مي شود. در اين فصل درباره چگونگي تعيين زمان تخصيص پردازنده ها و اينكه پردازنده ها به كدام فرايندها بايد تخصيص يابد، بحث خواهد شد. اين عمل را زمانبندي پردازنده گويند.

سطوح زمانبندي

در شكل زير سه سطح مهم از زمانبندي مورد توجه قرار گرفته است.

شكل 10-1 ) سطوح زمانبندي

· زمانبندي سطح بالا - اين زمانبندي گاهي به عنوان زمانبندي كار ناميده مي شود و تعيين مي كند كه كدام كارها بطور فعال منابع سيستم را در اختيار مي گيرد و تكميل مي شود. همچنين بعضي اوقات زمانبندي ورود ناميده مي شود، زيرا تعيين مي كند كه كدام كارها اجازه ورود به سيستم را مي يابد. وقتي كاري اجازه ورود پيدا كرد، يكي از فرايندهاي شناخته شده سيستم خواهد شد.

· زمانبندي سطح مياني – اين زمانبندي تعيين مي كند كه كدام فرايندها اجازه خواهد يافت در اختيار cpu قرار بگيرد. زمانبندي سطح مياني با روش تعليق و فعال كردن فرايندها به نوسانات بار سيستم پاسخ مي دهد تا بتواند به عملكرد متعادل و كارآيي كلي سيستم كمك كند. بنابراين زمانبندي مياني در واقع به عنوان بافر بين ورود كارها به سيستم و تخصيص cpu به اين كارها عمل مي كند.

· زمانبندي سطح پائين – اين زمانبندي تعيين مي كند كه كداميك از فرايندهاي آماده در اختيار cpu قرار خواهد گرفت (اگر cpu قابل دسترس باشد) و بطور واقعي cpu را در اختيار اين فرايند قرار مي دهد (فرايند را به cpu مي فرستد). زمانبندي سطح پايين به وسيله ارسال كننده انجام مي شود كه در هر ثانيه چندين بار عمل مي كند. بنابراين ارسال كننده مي بايد در تمامي اوقات در حافظه اصلي مقيم باشد.

در اين فصل ما دربارة سياستهاي مختلف زمانبندي كه در سيستمهاي عامل به كارگيري مي شود و نيز روشهاي پياده سازي اين سياستها بحث مي كنيم. بسياري از سياستها هم براي زمانبندي كار و هم براي زمانبندي فرايند مفيد است.

اهداف زمانبندي

هر زمانبندي مي بايد داراي شرايط زير باشد:

· عادل باشد. زمانبندي عادل است اگر با تمامي فرايندها بطور يكسان برخورد كند و هيچ فرايندي به مدت نامعين به تأخير نيفتد.

· حداكثر توان عملياتي را داشته باشد. زمانبند بايد سعي كند در واحد زمان بيشترين تعداد ممكن از فرايندها را سرويس دهد.

· تعداد كاربران محاوره اي را با زمان پاسخ قابل قبول افزايش دهد.

· قابل پيش بيني باشد. هر كار بدون در نظر گرفتن بار سيستم با زمان و هزينة يكسان (قابل پيش بيني) اجرا شود. در واقع چه بار پردازشي سيستم سنگين باشد چه سبك، زمان و هزينه اجراي هر برنامه قابل تخمين باشد.

· كمترين سرباري را داشته باشد. جالب است كه اين شرط بطور كلي جزء اهداف مهم زمانبندي نيست. سرباري عموماً منابعي تلف شده تلقي مي شود؛ اما بخشي از منابع واقعي سيستم كه سرباري را به دنبال دارد، باعث بهبود كارآيي كلي سيستم مي شود.

· استفاده از منابع سيستم را متعادل سازد. روشهاي زمانبندي بايد بتواند منابع سيستم را مشغول نگه دارد.

· بين زمان پاسخ و به كارگيري منابع، تعادل ايجاد كند. بهترين راه تضمين زمان پاسخ خوب، داشتن منابع كافي است كه در صورت نياز قابل دسترسي باشد. در سيستمهاي بلادرنگ، زمان پاسخ سريع بسيار اساسي و استفاده از منابع از اهميت كمتري برخوردار است. در انواع ديگري از سيستمها، اغلب، مسائل اقتصادي استفادة مؤثر از منابع را ضروري مي سازد.

· از تأخير به مدت نامعين بپرهيزد. در بسياري از موارد، تأخير به مدت نامعين به اندازة بن بست مشكل ساز است. خودداري از تأخير به مدت نامعين با افزايش اولويت فرايندهاي منتظر (فرايندهايي كه منتظر در اختيار گرفتن منابع هستند) امكانپذير است. سرانجام، اولويت فرايند منتظر آنقدر افزايش مي يابد تا موفق به در اختيار گرفتن منبع مي شود.

· اولويتها را اعمال كند. در محيطهايي كه فرايندها بر مبناي اولويت مديريت مي شود، زمانبندي مي بايد به فرايندهاي با اولويت بالا مساعدت بيشتري كند.